Hoewel Ramana bijna niets tegen Paul Brunton zei tijdens zijn bezoek in 1931, maakte de publicatie van Brunton A Search In Secret India ze allebei beroemd. De publiciteit bracht Somerset Maugham, Mercedes de Acosta, Julian P. Johnson, Arthur Osborne, Maurice Frydman, Merston Ethel, Henri Cartier-Bresson en vele andere westerlingen naar Ramana's ashram. De lawine van publicaties die ze veroorzaakten, presenteerde deze unieke en nu geliefde wijze aan een wijdere wereld. Bijna net zo ongewoon als Ramana's spontane en prachtige realisatie, was zijn bereidheid om de kaste-traditie over het hoofd te zien en deze met Amerikanen en Europeanen te delen.
Realisatie is meer het resultaat van de gratie van de goeroe dan van onderwijzingen, lezingen, meditaties, enzovoort. Deze zijn slechts secundair.
Ramana Maharshi geciteerd door Munagala Venkataramiah in
Gesprekken met Sri Ramana Maharshi
De laatste waarheid, zoals Ramana Maharshi en Nisargadatta Maharaj en alle wijzen voor hen duidelijk hebben verklaard, is dat er noch schepping noch vernietiging is, noch geboorte noch dood, noch bestemming noch vrije wil, noch enig pad noch enige prestatie. Het enige wat er is, is Bewustzijn.
van Who Cares? door Ramesh Balsekar
Ook na zijn dood in 1950 was er voldoende belangstelling om Ramana's ashram draaiende te houden, voor nog veel meer boeken, en vanaf 1964 voor een tijdschrift. Ramesh hoorde voor het eerst van Nisargadatta Maharaj toen het boek IK BEN ZIJN uit kwam en werd besproken in het tijdschrift. Ramesh schreef: "Het had zo'n impact op mij dat ik meteen naar Maharaj ging. En de eerste dag wist ik 'ik ben thuis, hier hoor ik thuis'. Ik ging naar Maharaj in 1978, precies een jaar nadat ik met pensioen ging.”
Gedachten alleen vormen de geest;
En van alle gedachten is de 'ik'-gedachte
de wortel.
Wat geest wordt genoemd, is slechts het begrip
'IK'.
van Upades Saram door Ramesh Balsekar
In 1927 componeerde Ramana een gedicht van dertig verzen waarin hij zijn Onderwijzing samenvatte. In tegenstelling tot andere geschriften componeerde hij dit als een integraal werk zonder herziening. Hij vond het belangrijk genoeg om het uit te brengen in vier van de belangrijkste Indiase talen. Wat volgt is een deel van een Engelstalige interpretatie door Ramesh Balsekars leerling Shirish Murthy.
Upadesa Saram "Onderwijs Essentie"
In de enorme oceaan van oorzaak en gevolg vinden acties plaats en volgen vergankelijke resultaten. Als je ze als 'mijn' acties beschouwt, wordt het idee van een vrije wil sterker. Dit gevoel van persoonlijk doenerschap geeft aanleiding tot een gevoel van schuld of trots en blokkeert effectief het spirituele begrip dat alles gebeurt volgens de wil van God.
Wanneer er totale acceptatie is dat alle acties puur door God's wil gebeuren, en als de vruchten en de gevolgen worden aanvaard als Zijn genade, wordt de geest gezuiverd en bereikt het vrijheid van verwachtingen.
Accepteren en begrijpen dat God de wereld heeft geschapen als Zijn 'spel' en dat Godzijn spel, ook wel 'lila' speelt door miljarden organismen met een lichaam en geest, is beter dan het zingen van de heilige namen van de Heer, wat op zijn beurt superieur is aan het aanbidden van het beeld van de Heer met lichaam, geest en spraak.
Wanneer men begrijpt dat God zelf de manifestatie is geworden; wanneer men door Zijn genade Zijn aanwezigheid in het fenomenale bestaan voelt, verkrijgt men de zegeningen van het aanbidden van de Heer met achtvoudige vormen zonder zijn verantwoordelijkheden te verwaarlozen.
Begrijpen dat niets gebeurt volgens 'mijn' wil en alleen maar getuige zijn van de miljarden lichaam-geest organismen die handelen onder Gods wil is uitstekend. Het is superieur aan het bezingen van de heerlijkheden van de Heer of het opzeggen van zijn heilige namen.
Als er begrip is dat Gods wil altijd de overhand heeft en getuige is zonder dat er 'iemand' is die getuige is, is het als de stroom van ghee(geklaarde boter) of de stroom van een rivier. Dit is echte meditatie. Het is veel beter dan mediteren met de veronderstelling dat men een vrije wil heeft.
De non-dualistische benadering om te begrijpen dat 'IK BEN' God is, is veel zuiverder en superieur aan de dualistische benadering om het verschil tussen God en het 'mij' aan te nemen en te worstelen om één met Hem te worden.
Door de genade van God of de Meester wanneer men stevig verankerd is in 'IK BEN', verstoken van de denkende geest, met een onpersoonlijk weten dat er geen 'ik' is om erbij betrokken te raken, dat is de ultieme Devotie.
Het oplossen van de denkende geest in het Hart, puur door de genade van God of de Meester, is ware toewijding, Yoga en begrip.
Door de handeling van het reguleren van de adem wordt de geest beheerst, net zoals een vogel wordt tegengehouden wanneer hij in een net wordt gevangen. Dit helpt bij het checken van de betrokkenheid van de denkende geest op dat moment.
Gedachten en adem hebben hun oorsprong in Bewustzijn.
Wanneer de geest verzonken is, in werk of anderszins, en de denkende geest niet actief is, kan men zeggen dat de geest tijdelijk de controle heeft, alleen om weer actief te worden. Wanneer, door het diepe begrip dat "God de doener is en 'niemand' enige controle heeft over gedachten en acties", de denkende geest totaal wordt vernietigd, dan kan worden gezegd dat de denkende geest in dat lichaam-geest-organisme dood is en alleen de praktische geest blijft.
De denkende geest kan tijdelijk worden gepauzeerd door de controle van de adem. Het kan alleen worden vernietigd als er volledig begrip is dat Gods wil altijd de overhand heeft en dat de verschillende verschijningsvormen slechts marionetten zijn die geen eigen vrije wil hebben. Met dit inzicht gebeuren er drie mooie dingen: er is niemand die zich schuldig of trots voelt, gefrustreerd raakt of een gevoel van vijandschap heeft. Het leven wordt eenvoudig.
De Wijze, wiens denkende geest is vernietigd door de totale acceptatie van het feit dat er niets gebeurt tenzij het de wil van God is, en Die rust in de 'IK BEN' doet alle handelingen met de wetenschap dat alleen Bewustzijn door de miljarden lichaam-geest organismen heen functioneert.
Wanneer het onderzoek, "Wat is de denkende geest?" optreedt, begrijpt de denkende geest intuïtief dat hij geen vrije wil heeft en stopt de overtuiging dat hij de doener is en maakt plaats voor het gevoel 'IK BEN'. Dit is het directe pad.
Wanneer bij de gewone man een gedachte opkomt, neemt het ego het over als 'mijn gedachte' en raakt erbij betrokken. De denkende geest is niets anders dan het ego dat zich identificeert met een gedachte en erbij betrokken raakt. In de verlichte Wijze, wanneer een gedachte opkomt, vindt er opmerken plaats en vindt er geen betrokkenheid bij de gedachte plaats. Ramana Maharshi zegt: "De Wijze heeft geen denkende geest en daarom zijn er geen 'anderen' voor hem."
Wanneer men vraagt: "Waar komt het 'ik' vandaan?" zal het in Bewustzijn verdwijnen en de waarheid onthullen dat het 'ik' echt uit de Totaliteit is gekomen als onderdeel van de 'goddelijke hypnose'. Bewustzijn heeft het ego gecreëerd en Bewustzijn zal het ego vernietigen door het proces van Zelfonderzoek te starten.
Wanneer we accepteren dat Gods wil altijd de overhand heeft en niet de individuele wil, wordt het 'ik' als doener kleiner en kleiner totdat het volledig opgaat in Bewustzijn.
Wanneer het gevoel van persoonlijk doenerschap verdwijnt met de totale acceptatie dat "Alles wat er is, bewustzijn is", houdt de denkende geest op te bestaan tijdens de wakkere uren zoals in diepe slaap. Wat overblijft is het licht van puur Bewustzijn, het onverwoestbare 'IK BEN'.